Sketch on Phitsanulok

วันนั้นออกsketchตามคำแนะนำของเพื่อนๆ
ตกลงปลงใจกันไว้ ตั้งแต่ครั้งหลังจากคราที่ 23
กับการร่วมกันเสก๊ตซ์กับคนทั้งโลก ที่มาร่วมกันหลากหลายประเทศ เชื้อชาติ ภาษา
ผมเองก็เป็นส่วนหนึ่งในครั้งนี้ (ถึงแม้จะไปคนเดียวก็เหอะ)

ถึงแม้จะยุ่งๆอยู่บางช่วง แต่ก็แว๊บไปแว๊บมาได้มาพอสมควร
สนุกมากๆ วาดจนลืมหลายๆเรื่องที่วกวน กวนเล่นอยู่ในสมองไปถนัดตาถนัดใจ

จากบ้าน ผ่านท้องทุ่งนายามเช้า ก็ไม่ลืมที่จะแวะเก็บเกี่ยวบรรยากาศแห่งท้องทุ่ง ที่แสนจะสดชื่นเย็นสบาย
 แน่นอน ผมไม่พลาดที่จะสูดอากาศบริสุทธิ กลางท้องทุ่งนาให้เต็มปอด ในยามเช้าแบบนี้
ก่อนที่จะหันหน้าเข้าหาวัด และเข้าทำธุรต่ออีกสักพัก

เมื่อบรรจงขีดเขียนภาพแรกจนเสร็จสิ้น
สายตาอันซุกซนของผมก็หันไปเจอต้นมะพร้าวพร้อมทุ่งข้าวเขียวขจี
ที่ดูแล้วก็าเข้าถึงองค์ประกอบ อันสวยงามที่มีอยู่ในตัวเองแบบไม่ต้องแต่งแต้ม ให้ยากเย็นแถมยุ่งยาก



.สูดหายใจลึกๆๆๆๆ....ฮืมมมม



 
มองไปเรื่อยๆ เขียนไปแบบลุยๆ กับศาลาเก่าๆ ที่เรียงกันอยู่ ครั้งหนึ่งความสำคัญของสิ่งเหล่านี้ยังคงอยู่

ต่อเมื่อกาลเวลาได้กลืนกิน สิ่งเหล่านี้ไปเรื่อยๆ ทำให้ดูเก่าแก่ ทรุดโทรมและอยู่อย่างเงียบเหงา

แต่ก็อีกนั่นแหละว่า สิ่งที่มองเห็นด้วยตาและใจนั้น มันแตกต่างกันมาก

การเห็นภาพด้วยตา คือ ความทรุดโทรม ว่างเปล่า

 
แต่กับภาพด้วยใจแล้ว สิ่งเหล่านี้จะเป็นอดีตของหลายๆคนที่ได้พานพบ

เหมือนกับคำกล่าวที่ว่า "เสน่ห์ของจินตภาพ คือการใช้หัวใจมอง"
เพราะทันทีเมื่อเรามองเห็น เราจะซึมซับเอาเรื่องราวนั้นๆเข้ามา เหมือนกับฟองน้ำอันหนานุ่มดูดซับน้ำที่หกเลอะพื้น จนเกลี้ยง

ผมเสก๊ตซ์ด้วยเจ้าดินสอ EE ซึ่งไม่ได้ใช้เวลามากนัก เนื่องจากเวลาอันจำกัด

ก่อนที่จะมุ่งหน้าเข้าวัด หลวงพ่อพุทธชินราชต่อไป

เอาไว้ครั้งหน้าจะเอาภาพ ในวัดมาให้ชมเพิ่มนะครับ